Auteur: astrid

In april loopt mijn driejarige opdracht bij Aedes af. De branchevereniging voor woningcorporaties is verhuisd van Hilversum naar Den Haag om de belangen van haar leden nog beter te kunnen behartigen. De organisatie is afgeslankt (min 30%) en gereorganiseerd. Aedes heeft een heldere nieuwe positionering met bijpassende middelen en communicatiestrategie, die mooi tot uitdrukking kwam tijdens de viering van het 100 jarig jubileum in 2013. En de nieuwe afdeling communicatie staat als een huis.

Samen met de sector hebben we een gedegen aanpak ontwikkeld voor herstel van maatschappelijk vertrouwen in woningcorporaties. Onder de noemer Woningcorporaties Nederland – dichtbij huis werken leden van Aedes aan reputatieherstel door verbetering van transparantie, efficiency, rekenschap en governance EN met een gezamenlijk verhaal over de meerwaarde van woningcorporaties. Die zorgen er namelijk al meer dan 100 jaar voor dat het in Nederland goed wonen is. Daar mogen we best trots op zijn. Ook al zal tijdens de Parlementaire Enquête blijken dat er ook veel is mis gegaan. De bodem voor herstel van vertrouwen na deze periode van rouwverwerking is in ieder geval vast gelegd.

Tijd voor de volgende ronde. Zowel voor Aedes als voor mij. Ik ga vanaf mei een lang gekoesterde droom in praktijk brengen: op voettocht naar Rome. En Aedes gaat op zoek naar een nieuwe manager Communicatie. Mij kan je altijd vinden via deze site. En de komende maanden natuurlijk gewoon bij Aedes. Want er is nog veel werk te doen.

Marjolein Nagel, 05 februari 2014

Ik houd me aanbevolen voor reacties en suggesties, zowel voor de site als dit weblog. Mail of bel.

Een jaar na mijn laatste blog, kan ik niet anders zeggen dan dat Aedes op de kaart staat. Een roerig jaar, waarin woningcorporaties onder vuur lagen, maar waarin ook diverse lichtpuntjes te zien waren. Zoals een nationaal woonakkoord onder de noemer Wonen 4.0 waarin alle partijen die ertoe doen op de woningmarkt met elkaar een lange termijn plan ontvouwen voor een integrale aanpak van zowel huur- als koopmarkt. Dit plan werd zelfs vergeleken met het akkoord van Wassenaar, dat in 1982 voorzag in afspraken tussen werkgevers, werknemers en de overheid over loonmatiging en arbeidstijdverkorting, om economie en arbeidsmarkt een impuls te geven.

Dat het vernieuwde Aedes inmiddels op de kaart staat is natuurlijk niet mijn verdienste. Wel dat we een kansrijke positionering gekozen hebben: nl. die van gezaghebbende gesprekspartner op de woningmarkt. Dit jaar zat vol met gebeurtenissen en optredens die het bewijs bij deze belofte lieten zien. Dat geeft een kick. Volgend jaar kijken of hetzelfde kan lukken voor de corporatiesector als geheel. Natuurlijk samen met onze leden.

Marjolein Nagel, 22 december 2012

Ik houd me aanbevolen voor reacties en suggesties, zowel voor de site als dit weblog. Mail of bel.

 

Dat zijn woorden als ‘transparant’, ‘duurzaam’, ‘participatie’ en sinds kort ook ‘accountability’. Het zijn woorden met een hoog ‘feel good’ gehalte, waar iedereen voor is zonder dat duidelijk en concreet is waar men dan voor is. Hiermee opende Noelle Aarts, hoogleraar communicatiewetenschap het congres “I am accountable” dat Wageningen Universiteit samen met Logeion organiseerde.

Communicatieprofessionals op zoek naar de afrekenbaarheid van hun vak. Is dat wel wijs vroeg Paul Schnabel zich af: “ik hoor een arts ook niet zeggen “I am accountable”. Die zal eerder zeggen: “we doen ons uiterste best”. Of zou het meer moeten gaan over het inzichtelijk maken van onze afwegingen en keuzes. Dus niet zozeer verantwoording afleggen als wel inzicht geven in onze overwegingen en besluiten.

Het voorbeeld van Alex Sheerazi over de communicatie rond de aanleg van Noord-Zuidlijn gaf mooi aan dat je ook intuïtief en organisch te werk kunt gaan in het behalen van zichtbare communicatieresultaten. Door zijn verhaal te larderen met veel beeldmateriaal (grafieken, foto’s, metaforen bij de kernwaarden) maakte hij zijn werk, werkwijze en resultaten letterlijk inzichtelijk. Mijn conclusie: geen plastic woorden en ook niet de cijfertjes, maar de bijbehorende plaatjes helpen ons werk zichtbaar te maken.

Marjolein Nagel, 21 april 2011

Ik houd me aanbevolen voor reacties en suggesties, zowel voor de site als dit weblog. Mail of bel.

Na een boeiend avontuur van bijna twee jaar, heb ik nu dan toch mijn klus geklaard. Vanaf 1 mei 2011 neemt Marie-José Hemels de leiding van het team Communicatie & Bestuursondersteuning van Stichtse Vecht over. Zij kan verder bouwen aan deze mooie nieuwe gemeente. Eerlijk gezegd was de start van Stichtse Vecht op 1 januari jl. veel rommeliger en onrustiger dan ik had verwacht. Het blijft toch een hachelijke onderneming: een nieuwe organisatie, een nieuw en ambitieus bestuur en grote financiële heroverwegingen allemaal tegelijk aanpakken. Er is geen keuze, maar het legt een grote verantwoordelijkheid op de schouders van management en medewerkers. Maar ook nu weer blijkt de enorme veerkracht en toewijding van alle mensen die hierbij betrokken zijn. Werkelijk indrukwekkend.

De volgende opdracht heeft zich al weer aangediend: als Hoofd Communicatie helpen Aedes, vereniging van woningbouwcorporaties, om te vormen tot een organisatie die zich meer profileert als belangenbehartiger.  Van een hele andere orde, maar wederom bijzonder boeiend. Wordt vervolgd.

Marjolein Nagel, 17 maart 2011

 Ik houd me aanbevolen voor reacties en suggesties, zowel voor de site als dit weblog. Mail of bel.

Mijn favoriete bezigheid: koffers pakken en op reis gaan. Maakt niet uit waarheen, waarvoor en waartoe. Als er maar beweging inzit. Deze keer gaat de reis naar Move to Balance in Hongarije. Lekker uitwaaien, leuke mensen spreken en in beweging zijn. Wandelschoenen, sportschoenen en joggingbroek gaan mee. Ook een opschrijfboekje natuurlijk, want de reis betreft een schrijfretraite (op initiatief van Veronica Waleson). Prima toch? Altijd wat te schrijven: overdenkingen, dagboek, reisverslag, weblogs en als ik me echt verveel, mails die al lang op antwoord wachten.

Natuurlijk heb ik zo mijn onderwerpen om te overdenken, zoals hoe kan ik mijn leven verder inrichten met kinderen die steeds groter worden en een bedrijf dat prima loopt. Tijd en ruimte voor meer. Maar wat? Heerlijk toch daar een tijdje over mijmeren? En als er niets komt, is het ook goed, dan heb ik lekker een weekje vrij. Zo vaak gebeurt dat nou ook weer niet.

De week begon met de herdenking van de geboortedag van Jókai Mór, de Hongaarse schrijver en de heropening van zijn museum in Tardona, de plaats waar hij een aantal jaar ondergedoken had gezeten. Wij, 10 “schrijvers” uit Nederland waren speciale gasten bij deze officiële gelegenheid. Karen en Michel, de oprichters van Move to Balance hebben er de rest van de week werk van gemaakt om ons zoveel mogelijk in contact te brengen met de inwoners van het dorp en andersom. Mij valt de armoede en somberheid behoorlijk tegen. De gure wind en natte sneeuw dragen ook niet echt bij aan een vrolijk gevoel.

De rest van de week besteden we aan korte schrijfoefeningen, geïnspireerd door Renate Dorrestein en Kees van Kooten, en lokale uitstapjes, zoals zwemmen in thermale baden en een tocht met Lippizaner paard en wagen. Tussen de bedrijven door voeren we vele gesprekken over kwesties die ons bezig houden. Yoga en massage dragen er verder aan bij dat de reis meer ons innerlijke leven betreft dan de ontdekking van Hongarije.

Op déze reis was ik niet zo goed voorbereid. Maar zoals na elke tocht met onverwachte wendingen kom ik thuis met een hoofd en hart vol prachtige herinneringen en een rugzak vol waardevolle ingrediënten voor mijn reis naar de toekomst, onder het motto: minder is meer!

Marjolein Nagel, 22 maart 2010

Volgende keer verder

Ik houd me aanbevolen voor reacties en suggesties, zowel voor de site als dit weblog.Mail of bel.

Is de naam van de talkshow die we onlangs voor medewerkers voor de gemeente Maarssen organiseerden onder leiding van het nichtje van Mathijs van Nieuwkerk: Layana Mokaginta. Om ze bij te praten over alle veranderingen die er op ze af komen: na een net opgestarte interne reorganisatie, een fusie met de buren: Breukelen en Loenen. De titel dekt wel heel goed de lading: soms draait Maarssen inderdaad door in de hoeveelheid acties die er lopen en steeds weer opnieuw ingezet worden. Maar de titel staat vooral voor de loyaliteit en inzet van de medewerkers die onder alle omstandigheden blijven zorgen dat de tent blijft draaien. En nu slaat het doordraaien ook op het doordraaien naar een volgende scène: het bouwen aan een nieuwe gemeente die 1 januari 2011 moet staan als een huis. Onder die noemer draai ik ook nog even mee in Maarssen.

Marjolein Nagel, 01 december 2009

Volgende keer verder

Ik houd me aanbevolen voor reacties en suggesties, zowel voor de site als dit weblog. Mail of bel.

Concepten ontwikkelen en vergezichten schetsen blijken toch wel favoriete bezigheden te zijn in mijn bedrijf. Heb me de laatste weken helemaal uitgeleefd in het adviseren van een nieuw organisatieadviesbureau over hun positionering.
10 ambitieuze, ervaren en o zo eigenwijze organisatieadviseurs uit de publieke sector willen voor zichzelf beginnen en zoeken een noemer waaronder dat moet plaatsvinden. Letterlijk een goede naam, maar vooral ook een helder beeld van wie ze zijn, hoe ze zich onderscheiden van de concurrent en wat ze de klant te bieden hebben. Hoe gaan ze de markt veroveren? Daar enige lijn in brengen en dit tot een helder positioneringsplan terugbrengen brengt de creabea in mij boven. Ik heb genoten.

Marjolein Nagel, 29 oktober 2009

Volgende keer verder

Ik houd me aanbevolen voor reacties en suggesties, zowel voor de site als dit weblog. Mail of bel.

 

 

 

Hoe meet je de kwaliteit van communicatie? Of hoe meet je de meerwaarde ervan? Een vraag die communicatieprofessionals al een tijdje bezig houdt. Een eenduidig antwoord hebben we nog niet gevonden, maar wel een instrument dat de inspanningen van een organisatie op het gebied van communicatie samenhangend in kaart brengt. Deze methode is gebaseerd op de systematiek van de balanced score card en kan dus ook de verbetering of verslechtering ten opzichte van eerdere metingen laten zien. Bij de provincie Utrecht heb ik samen met Marita Vos, de ontwikkelaar van de Kwaliteitsmeter, en de communicatiemedewerkers een 0-meting gedaan ter voorbereiding op ons meerjarenplan. Daaruit bleek bijvoorbeeld dat de mediacontacten goed geregeld zijn, maar dat er nog veel te winnen was op “responsiviteit van de organisatie”, het inspelen op vragen en verzoeken van relaties en klanten. Ook ontbrak er een voor iedereen heldere visie op communicatie. Met de resultaten van deze sessie zijn we aan de slag gegaan: de mediacontacten hebben we nog verder geprofessionaliseerd en beter vastgelegd, we hebben met directie en bestuur een langetermijn communicatiebeleid ontwikkeld en de directie heeft opdracht gegeven tot het ontwikkelen van een Klanten Contact Centrum om de niet persoonsgebonden vragen van klanten en relaties op te vangen, af te handelen of door te geleiden. Een vervolgmeting zou nu een verbetering op genoemde punten moeten laten zien.

Waarom vertel ik dit? Op een bijeenkomst van docenten van de Communicatieopleiding van SRM, dinsdag 27 januari jl., gaven Cathelijne Janssen en Marius Hogendoorn een voorproefje van een module “Accountability”die in ontwikkeling is. Dit leverde een stevige en interessante discussie op over de vraag waar je de inzet van communicatie op kunt afrekenen. Mijn opvatting is dat communicatie altijd ondersteunend is aan de bedrijfs- of projectdoelstellingen en dus ook in samenhang daarmee afgerekend moet en kan worden. De Kwaliteitsmeter van Marita Vos is in de praktijk een heel aardig instrument gebleken om deze samenhang te meten en te monitoren.

Marjolein Nagel, 5 februari 2009

Volgende keer verder
Ik houd me aanbevolen voor reacties en suggesties, zowel voor de site als dit weblog. Mail of bel.

Het gaat goed met de firma Nagel. De Belastingdienst heeft gevraagd of ik nog wat langer wil blijven. Dat doe ik met plezier, zodat mijn opvolger straks in een redelijk opgemaakt bed terecht komt. Ook de afronding van de rondetafelgesprekken over het Europese Lanbouwbeleid komt in zicht. Vrijdag ons rapport ingeleverd. We zijn trots en voldaan; onze opdrachtgever vast en zeker ook. Het was echt kicken om met drie zulke professionele en geïnspireerde mannen te werken. Marcel Brosens, Bernard Heijdeman en Gerko Hopster: op naar de volgende samenwerking! Een goed begin is ook het regelmatiger bijhouden van mijn weblog. Volgende keer meer wederwaardigheden.

Marjolein Nagel, 19 januari 2009

Volgende keer verder
Ik houd me aanbevolen voor reacties en suggesties, zowel voor de site als dit weblog. Mail of bel.

En op de dagen dat ik niet met boeren aan de praat ben, stel ik samen met mijn team alles in het werk om de belofte van de Belastingdienst waar te maken. Alle teksten, inclusief die achter de vraagtekentjes bij het aangifteprogramma, worden kort helder en op instructieniveau geschreven of herschreven. Het mooie van de Belastingdienst is dat goede communicatie zichtbaar en aantoonbaar bijdraagt aan het primair proces: zorgen dat mensen doen wat ze moeten doen en weten waar ze recht op hebben.

Marjolein Nagel, 24 oktober 2008

Volgende keer verder
Ik houd me aanbevolen voor reacties en suggesties, zowel voor de site als dit weblog.Mail of bel.

Tijdens de rondetafelgesprekken over het nieuwe Europese Landbouwbeleid ontmoet ik bijzonder interessante mensen, die allemaal op hun eigen manier suggestie en ideeën hebben over het dichter bij elkaar brengen van boeren en burgers. Het contact tussen die twee is in de afgelopen decennia verminderd, door de verstedelijking en de automatisering van het boerenbedrijf, waardoor er bijvoorbeeld minder vakantiebaantjes voor scholieren zijn. Maar het tij is aan het keren, al was het maar door de “Inboeringscursus” van Lidy Deutekom, columniste van het blad De Boerderij of de “Plattelandstest” van Martine Kruider, journaliste en boerin.

Marjolein Nagel, 24 oktober 2008

Volgende keer verder
Ik houd me aanbevolen voor reacties en suggesties, zowel voor de site als dit weblog. Mail of bel.

Met dit weblog wil ik een bezoekje aan de site vaker de moeite waard maken. Bovendien krijgt u zo een kijkje in de keuken van mijn bedrijf. In mei begonnen met oriëntatie op de mogelijkheden en onmogelijkheden. Ik werd er steeds vrolijker van: al die organisaties en projecten waar ik een bijdrage aan zou kunnen leveren, maar ook weer wat zou kunnen leren was voor mij een heerlijk vooruitzicht. En ik moet zeggen: tot nu toe pakt het in de praktijk ook zo uit.

Marjolein Nagel, 24 oktober 2008

Volgende keer verder
Ik houd me aanbevolen voor reacties en suggesties, zowel voor de site als dit weblog. Mail of bel.

Een eigen website is toch wel een aparte belevenis: aan de ene kant trots dat ik nu een eigen unieke plek op het wereldwijde web heb; aan de andere kant voelt het ook wel erg als “vet eigendunk” zoals mijn kinderen dat formuleren. Enfin: een zichzelf respecterend bedrijf kan tegenwoordig niet meer zonder elektronisch visitekaartje. Ik heb geprobeerd er een vorm voor te vinden die bij mij en mijn stijl van werken past en ben erg benieuwd wat u ervan vindt.

Marjolein Nagel, 24 oktober 2008

Volgende keer verder
Ik houd me aanbevolen voor reacties en suggesties, zowel voor de site als dit weblog. Mail of bel.